Το σχέδιο για έναν θεωρητικό μηχανικό υπολογιστή με το όνομα Memex, που επέτρεπε την ανάκτηση πληροφορίας από βιβλιοθήκες περιεχομένου σε ένα γραφείο, θεωρείται το αρχικό θεωρητικό πλαίσιο για το υπερκείμενο και το διαδίκτυο.

Το ερευνητικό σύστημα Videoplace του Myron Krueger τοποθετεί τη σιλουέτα του χρήστη μέσα σε ένα συμμετοχικό διαδραστικό περιβάλλον, όπου δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε χρήστες και γραφικά, με τη χρήση κάμερας σε πραγματικό χρόνο και χωρίς να μεσολαβεί κάποια συσκευή έμμεσης διάδρασης. Σε αντιδιαστολή με τα πρώτα συστήματα εικονικής πραγματικότητας εκείνης της περιόδου, αυτό το σύστημα χαρακτηρίζεται από τον δημιουργό του ως τεχνητή πραγματικότητα, η οποία αρχικά υλοποιήθηκε με αναλογικά φίλτρα και κινηματογραφικές τεχνικές πριν περάσει σε τεχνολογίες υπολογιστικής όρασης.

Πριν ακόμη κατασκευαστεί το γραφικό περιβάλλον με τα παράθυρα, ο Bill Atkinson ανάπτυξε το λογισμικό ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας Sketchpad, το οποίο τρέχει στον αρχικό εξομοιωτή και βοήθησε στον διαχωρισμό του λειτουργικού συστήματος από τις εφαρμογές, αλλά και στην σχεδίαση στοιχείων του μελλοντικού γραφικού περιβάλλοντος.

Το Aspen Movie Map ήταν μια επίδειξη των δυνατοτήτων που προσέφεραν τα πολυμέσα και η διάδραση στους υπολογιστές με εφαρμογή στον πολιτισμό, καθώς επέτρεπε την εικονική περιήγηση στο γραφικό χωριό Aspen στο Colorado. Για την συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε μια κάμερα πάνω σε ένα αμάξι, ενώ για την πλοήγηση στην πληροφορία ο χρήστης είχε στην διάθεση του πολλές οθόνες με συμπληρωματικά μοντέλα, όπως είναι ο γεωγραφικός χάρτης, τα μοντέλα τριών διαστάσεων, και οι εικόνες.

Οι πολυμεσικές εφαρμογές με σκοπό την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία έγιναν πολύ δημοφιλείς στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ταυτόχρονα με την διάθεση των πρώτων πολυμεσικών επιτραπέζιων υπολογιστών και πριν την διάδοση του παγκόσμιου ιστού. Η ανάπτυξη των πολυμεσικών εφαρμογών γινόταν με φιλικά εργαλεία συγγραφής που βασίζονταν στο Apple Hypercard, τα οποία σταδιακά προσαρμόστηκαν από τους οπτικούς δίσκους στην διανομή μέσω ευρυζωνικού διαδικτύου, χωρίς όμως να αλλάξουν τα βασικά μοτίβα της κατασκευής.

Οι πρώτες σελίδες του WWW είχαν στόχο να βελτιώσουν την ταχύτητα της δημοσίευσης επιστημονικών άρθρων μέσω του Internet, το οποίο είχε ήδη παρόμοιες υπηρεσίες όπως το FTP, ενώ η ανάπτυξη τόσο του εξυπηρετητή όσο και του φυλλομετρητή για το WWW αναπτύχθηκαν από έναν άνθρωπο τον Tim Berners Lee, ο οποίος εργαζόταν στην τεχνολογική υποστήριξη του ερευνητικού κέντρου CERN.

Το σύστημα Digital Desk δημιουργήθηκε στις αρχές του 1990 με στόχο να φέρει τις δυνατότητες διάδρασης μεταξύ του ψηφιακού και φυσικού κόσμου πάνω στο τραπέζι, ακριβώς δηλαδή, το αντίθετο από την κατεύθυνση που ακολουθεί ο επιτραπέζιος υπολογισμός από το 1980.

Τα Windows95 ήταν μια πολύ επιτυχημένη προσπάθεια που βασίστηκε στην ευρύτατη προβολή, στην οικονομική τιμή, στην ευελιξία εγκατάστασης σε διαφορετικό υλικό αλλά και στην εύκολη ενσωμάτωση υλικού από άλλους κατασκευαστές. Ήταν η πρώτη έκδοση με το κουμπί εκκίνησης και ένα πλήρες παραθυρικό περιβάλλον το οποίο περιλάμβανε και την μπάρα ανοικτών εφαρμογών.

Το Winamp επιτρέπει στους χρήστες του να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικές εμφανίσεις (skins) και επιπλέον, τους παρέχει ένα καλά τεκμηριωμένο τρόπο για να φτιάξουν τις δικές τους, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια πολύ μεγάλη συλλογή από εμφανίσεις, με τις περισσότερες από αυτές να δίνουν έμφαση στη μορφή και να υιοθετούν ένα σκευομορφικό στυλ διάδρασης.